امام حسین(ع) از منظر بزرگان اسلام

از آن خوشم که شدم نوکر سرای حسین               منم غلام کسی که بود گدای حسین

دو چشم داده خداوند تا که گریه کنم                یکی برای حسن آن یکی برای حسین

یقین که آتش دوزخ حرام گردیده               به جسم آنکه بود یار آشنای حسین

برای بخشش کوه گناه یک راه است               بریز قطره ی اشکی تو در عزای حسین

آیة الله سید علی قاضی(ره):

در مستحبات عزاداری و زیارت سید الشهدا(ع) مسامحه ننمائید
 و روضه هفتگی ولو دو سه نفری داشته باشید که اسباب گشایش است.

قال رسول الله(ع):

((إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةٌ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً))

(مستدرک الوسائل، ج 10ص 318)

بند خیال می کنم فضیلت بکاء بر سیدالشهداء(ع) بالاتر از نماز شب باشد،

بکاء بر مصائب اهل بیت(ع) و به خصوص حضرت سیدالشهداء(ع)

از آن قبیل مستحباتی است که مستحبی افضل از آن نیست.

العبد محمد تقی البهجة(ره)

قال رسول الله(ع):

((اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة))

عیون أخبار الرضا(ع)، ج ‏1، ص 59 –64

علامه محمد تقی جعفری(ره):

بشر مقدس ترین اشکش را در راه حسین(ع) ریخت،
اشکی که از اعماق دل بر می آید و جان را می شوراند،
آن گاه رهسپار پیشگاه اقدس خداوند می شود.

قال الامام الصادق(ع):

((اَلبَرَکَةُ مِن قَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه‏ لسلام عَشَرَةُ اَمیالٍ))

((تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏السلام برکت است))

بحارالأنوار، ج 101، ص116، ح 41

علامه سید محمد حسین طباطبایی(ره):

ای کاش بنده هم مرثیه خوان حضرت سیدالشهداء(ع) بودم،
همه ی سال هایی که سرگرم درس و بحث بودم
با یک مرثیه خوانی امام حسین(ع) برابری نمی کند.