ز امام باقر (ع) و همچنین از امام صادق (ع) روایت کرده اند که فرموده اند:
«اذا ضللت فی الطریق فناد «یا صالح » او «یا ابا صالح » ارشدنا الی الطریق رحمکم الله »
اگر در دشت و صحرا از جاده منحرف شده و راه گم کردید پس «صالح » و یا «اباصالح » را صدا کن و بگو: «ای صالح » و یا بگو «ای اباصالح » ما را دریابید و راه را بر ما نشان دهید، خداوند شما را رحمت فرماید .
و روی همین اساس است که علمای ربانی و مؤمنین پیرو اهل بیت (ع) در جلسات و اجتماعات معنوی و پر شورشان، آن هم نه فقط در حال گم شدن در دشت و صحرا، بلکه در همه گمراهیهای فکری و عملی و علمی و نابسامانیهای مادی و معنوی در غیبت کبری، امام زمان اباصالح (ع) را به کمک و یاری می طلبند .
خداوند نبی مکرم را برای هدایت و دین حق فرستاد تا اینکه دین اسلام را بر تمام ادیان آسمانی غلبه بدهد ؛ ولو مشرکین خوش نداشته باشند .واژۀ « لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ» یعنی دین اسلام بر تمام ادیان غالب خواهد آمد ، موضوعی است که در این آیه آمده و مفسران اهل سنت ؛ مثل قرطبی ، فخر رازی ، ابوحیان ، ثعلبی و ... اتفاق نظر دارند که این آیه مربوط به حضرت مهدی(ع)است .
برای دیدن ادامه متن به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب ...
آیت‌الله بهجهت : روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا می‌کند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،...
امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کنند ... بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند... اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین یکی از بهترین فرصتها برای معرفی حسین(ع) به عالم است.
(مستشهدین عاشورا)
زیارت امام زمان علیه السلام در روز جمعه
ألـلَّـھُـمَــ ـجِّـلْ لِوَلـیِـڪْ ألْـفَـرَج
برای دیدن ادامه زیارتنامه به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب ...
یُعْطیکُمْ فى السَّنَةِ عَطائَیْنِ وَ یَرْزُقُکُمْ فى الشَّهْرِ رِزْقَیْنِ وَ تُؤتَوْنَ الْحِکْمَةَ فى زَمانِهِ حَتّى اَنَّ الْمَرْئَةَ لَتَقْضى فى بَیْتِها بِکِتابِ اللّهِ تَعالى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ.
امام مهدی علیه السلام فرمودند:
إنَّهُ لَمْ یَکُنْ لاِحَد مِنْ آبائی إلاّ وَ قَدْ وَقَعَتْ فی عُنُقِه بَیْعَةٌ لِطاغُوتِ زَمانِهِ، و إنّی أخْرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَةَ لاِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فی عُنُقی؛
همانا پدران من (ائمّه و اوصیاء علیهم السّلام)، بیعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه آن ها بود؛ ولی من در هنگامی ظهور و خروج نمایم که هیچ طاغوتی بر من منّت و بیعتی نخواهد داشت.
بحارالأنوار، ج 56، ص 181
امام مهدی علیه السلام