امام على علیه السلام :
از سخن گفتن با کسى که گفتارت را نمى فهمد بپرهیز ، که تو را به ستوه مى آورَد
مرحوم علامه شیخ بهاء الدین (بهایی ) (قدس سره ) از امیر المؤ منین (ع ) نقل می کند ، پیامبر اکرم (ص ) فرمودند : کسی که خداوند متعال را بشناسد و او را تعظیم کند ، دهانش را از سخن (بی فایده ) حفظ می کند و شکمش را از غذا (پر خوری ) نگه می دارد و رنج روزه و نماز را بر خویش هموار می کند . عده ای پرسیدند : ای رسول خدا (ص ) ! آیا اینان اولیای الهی اند؟ آن حضرت در پاسخ فرمودند : اولیای خدا کسانی اند که ساکت اند؛ اما سکوت شان تفکر است ، سخن می گویند؛ اما سخن گفتن شان ذکر و یاد خداست ، نگاه می کنند و نگاه شان عبرت است . می گویند و گفتن شان حکمت است ، راه رفتن شان در میان مردم سبب برکت است و اگر نبود اجل هایی که خدا برای شان مقدر فرموده بود از خوف عذاب و شوق ثواب ، روح شان در بدن شان نمی گنجید
.(اصول کافی ج٢ ص٥٥ ح٥)