از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله روایت است که:
خداوند متعال فرمود:
یَا ابْنَ آدَمَ! ما تُنْصِفُنى، اَتَحَبَّبُ اِلَیْکَ بِالنِّعَمِ وَ تَتَمَقَّتُ اِلَىَّ بِالمَعاصى، خَیْرى عَلَیْکَ مُنزَلٌ وَ شَرُّکَ اِلَىَّ صاعِدٌ، وَ لا یَزالُ مَلَکٌ کَریمٌ یَأْتینى عَنْکَ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ بَعَمَلٍ قَبیحٍ؛
اى فرزند آدم! با من انصاف نمى کنى! من با نعمتها نسبت به تو دوستى و محبّت مى کنم، ولى تو با گناهان با من دشمنى مى کنى. خیر من بر تو نازل مى شود، ولى از تو بدى به طرف من بالا مى آید، و پیوسته فرشته اى بزرگوار، هر روز و شب، گزارش کارى زشت را از تو براى من مى آورد.
(بحارالانوار، ج 74، ص 19)
امام علی علیه السلام
یا أَیُّهَا النسانُ ما جَرَّأَکَ عَلى ذَنبِکَ...؟! أَما تَرحَمُ مِن نَفسِکَ ما تَرحَمُ مِن غَیرِکَ؛
اى انسان، چه چیز تو را در گناه کردن گستاخ کرده است...؟!
چرا همچنان که به دیگران رحم مى کنى
به خودت رحم نمى کنى؟!
الذریعة إلى حافظ الشریعة (شرح أصول الکافی جیلانى) ج2، ص453 و 454