امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
أنَا خاتَمُ الاَوْصِیاءِ وَ بى یَدْفَعُ اللّه ُ البَلاءَ عَنْ أهْلى وَ شیعَتى؛
من خاتم اوصیا هستم و خداوند به واسطه من، بلا را از خانواده و شیعیانم بر طرف مى کند.
(بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 30)
محدثین و علماء بر این باورند که مراد از “بقیة الله” در آیه شریفه «بَقیة الله خَیر لَکُم ان کُنتم مُؤمِنین»
[۱] حضرت مهدی (عج) است.[۱]
باید گفت اولا این آیه از فرمایشات حضرت شعیب (ع) خطاب به قوم خود است.
[۲]هر موجود نافعی از طرف خداوند که برای بشر باقی مانده و مایه خیر و سعادت او گردد، بقیةالله محسوب میشود. [۲]
برای کاملتر شدن پاسخ، خوب است به نظر یکی از دانشمندان اهل سنت نیز توجه نمایید.
حاج آقا مجتبی تهرانی.
شفّاف می گویم:
برای اینکه در زمان غیبت امام زمان(عج)، یک سری شبهات در شما اثر نکند، دستور این است.
پس هر روز بگویید:
«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ»،
دو سه ثانیه هم بیشتر طول نمیکشد. لذا اینرا هر روز بخوانید تا دلتان به امام زمان(عج)، قرص شود.
منابع :
۱-بحارالانوار ج52 ص148
خداوند نبی مکرم را برای هدایت و دین حق فرستاد تا اینکه دین اسلام را بر تمام ادیان آسمانی غلبه بدهد ؛ ولو مشرکین خوش نداشته باشند .واژۀ « لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ» یعنی دین اسلام بر تمام ادیان غالب خواهد آمد ، موضوعی است که در این آیه آمده و مفسران اهل سنت ؛ مثل قرطبی ، فخر رازی ، ابوحیان ، ثعلبی و ... اتفاق نظر دارند که این آیه مربوط به حضرت مهدی(ع)است .
برای دیدن ادامه متن به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب ...
آیتالله بهجهت : روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا میکند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،...
امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی میکنند ... بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند... اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمیشناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیادهروی اربعین یکی از بهترین فرصتها برای معرفی حسین(ع) به عالم است.
(مستشهدین عاشورا)
امام مهدی علیه السلام فرمودند:
إنَّهُ لَمْ یَکُنْ لاِحَد مِنْ آبائی إلاّ وَ قَدْ وَقَعَتْ فی عُنُقِه بَیْعَةٌ لِطاغُوتِ زَمانِهِ، و إنّی أخْرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَةَ لاِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فی عُنُقی؛
همانا پدران من (ائمّه و اوصیاء علیهم السّلام)، بیعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه آن ها بود؛ ولی من در هنگامی ظهور و خروج نمایم که هیچ طاغوتی بر من منّت و بیعتی نخواهد داشت.
بحارالأنوار، ج 56، ص 181
امام مهدی علیه السلام