اسلام

تشیع

اسلام

تشیع

12حدیث از امام باقر

سخنانی چند از امام باقر ع

***

* وقت خود را فقط در دو حال صرف کن؛ یا علم یاد بگیر و یا به دیگران بیاموز؛ عمرت را در غفلت و در پی کسب لذت بر باد مده!


 * اسلام، تنها دین مورد قبول خداوند است؛ به دستورات آن با مدارا و بدون تندروی عمل کنید.


* با گناهکار همنشین نشوید که شریک او می شوید؛ با دیگران مجادله نکنید که کار به نزاع خواهد کشید؛ به جاهای بدنام نروید تا شما را متهم نکنند؛ با رفیق بد، رفت و آمد نکنید تا اخلاقتان فاسد نشود؛ زبان را مهار کنید تا پشیمان نشوید.

* خداوند دو چیز را از مردم می خواهد تا به دو چیز به آنها بدهد؛ نعمتهای خدا را بر زبان بیاورید تا زیادتر شوند و به گناهان اعتراف کنید تا بخشیده شوند.

* کسی که رسم بدی را بین مردم بنا نهد، برای او گناه تمام انسانهایی را می نویسند که آن کار خطا را انجام می دهند، بدون این که از کیفر آنان کاسته شود.

* دنیا یک بازار است؛ عده ای در آن سود می کنند(مومنان) و عده ای در آن خسران می بینند(غیرمومنان)

* تکبر انسان، عقل را کم می کند؛ هرچه تکبر بیشتر شود، عقل کوچکتر می گردد.

* به حرف و نگاه مردم کاری نداشته باش؛ اگر همه بگویند خوبی و یا همه بگویند بدی، برای تو مهم نباشد؛ فقط ببین مطابق دستور خدا عمل می کنی یا نه؛ اگر اینگونه بود، خوشحال باش و بدان که گفته * های مردم برای تو ضرری ندارد و اگر اعمالت خلاف دستور شرع بود، ببین چه چیزی تو را از راه مستقیم باز داشته است.

* انسانی که تمام هم و غمش به دست آوردن پول و جاه و مقام و دنیا باشد، مانند پیله ابریشم است که هر چه بیشتر بتند، گرفتارتر خواهد شد و در نهایت از غصه غیر قابل وصف، خواهد مرد.

* وقتی دو انسان مومن با یکدیگر رو به رو شوند و احوالپرسی کنند و مصافحه و خوش و بش، گناهان آنان مانند برگ خزان فرو می ریزد تا زمانی که با یکدیگر خداحافظی می کنند.

* هر کس ظهور حضرت مهدی عج را انکار کند، به حال کفر از دنیا خواهد رفت.

* دعایی که از همه دعاها به اجابت نزدیکتر است، دعایی است که در غیاب افراد برای آنان می کنیم.

راهی برای گناه نکردن

راهی برای گناه نکردن
امان نامه از گناه...

امیــرالمـومـنین علی علیه السـلام فرمـودند:

هر کس نماز صبح را بر پا دارد و پس از نماز در جایش بنشیند و سوره توحید را یازده مرتبه قبل از طلوع خورشید قرائت کند آن روز مرتکب گناه نمیشود، هر چند شیطان به سوی او طمع کند.

«ثواب الاعمال، صفحه 341»