سخن آیت الله بهجت در مورد صابران

آیت الله بهجت: اگر تکلیف خود را بدانیم که چه باید بکنیم و به آن چه فهمیدیم عمل بکنیم از جهت عمل به وظیفه فردای قیامت راحتیم هر چند وظیفه این باشد که با ناراحتی ها بسازیم، خداوند متعال میفرماید: قطعا شما را به نوعی از ترس، گرسنگی و زیان مالی و جانی آزمایش میکنیم و صابران را نوید بده یعنی صابران را به فرج و ظهور حضرت حجت(عج) بشارت ده.....التماس دعا

اعمال روز عید قربان

اعمال روز عید قربان

روز دهم ذیحجه، روز عید قربان است و بسیار روز شریفی است و اعمال آن چند چیز است:

1- غسل . که در این روز سنّت مؤکد است و بعضی از علماء واجب دانسته‎اند.

2- اقامه نماز عید قربان، به همان نحو که در عید فطر ذکر شده است. اما در این روز مستحب است که بعد از نماز، با گوشت قربانی افطار شود.

3- خواندن دعاهائی که وارد شده پیش از نماز عید و بعد از آن و در اقبال ذکر شده و شاید بهترین دعاهای این روز، دعای چهل و هشتم صحیفه سجادیه باشد که اوّل آن "اَللّهُمَّ هذا یَوْمٌ مُبارَکٌ" است.

4- خواندن دعای چهل و ششم صحیفه سجادیه که اینگونه آغاز می‎شود: "یا مَنْ یَرْحَمُ مَنْ لا یَرْحَمُهُ الْعِبادُ".

5- خواندن دعای ندبه .

6- قربانی کردن؛ که سنّت مؤکّد است .

7- خواندن تکبیرات برای کسی که در منا باشد بعد از پانزده نماز که اولش نماز ظهر روز عید است و آخرش نماز صبح روز سیزدهم است. و کسانی که در سایر شهرها هستند نیز بعد از ده نماز از ظهر روز عید تا صبح دوازدهم این تکبیرات را بگویند. تکبیرات بنا بر روایت صحیح در اصول کافی از این قرار است :

اللهُ اَکْبَرُ اللهُ اَکْبَرُ لا اِلهَ اِلا اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ اللهُ اَکْبَرُ اللهُ اَکْبَرُ ولِلّه الْحَمْدُ اللّهُ َکْبَرُ

خدا بزرگتر از توصیف است، معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگتر است، و ستایش خاص خدا است

اعَلی ما هَدانا اَللّهُ اَکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهیمَةِ الاْنْعامِ

خدا بزرگتر است بر آنچه ما را راهنمائی کرد خدا بزرگتر است بر آنچه روزی ما کرد از چهارپایان انعام (شتر و گاو و گوسفند)

وَالْحَمْدُلِلّهِ عَلی ما اَبْلانا.

و ستایش خاص خدا است برای آنکه آزمود ما را .

و مستحب است که به مقداری که توانایی است این تکبیرات بعد از نمازها تکرار شود.

زیارت امام حسن عسکری( ع) در روز خمیس

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
صبحکم الله بظهورالحجة علیه السلام إن شاءلله و بالخیر والعافیة

زیارة الامام الحسن العسکری علیه السلام فی یوم الخمیس:

السَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ الله، السَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ الله وَخالِصَتَهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یا إِمامَ المُؤْمِنِینَ، وَوارِثَ المُرْسَلِینَ، وَحُجَّةَ رَبِّ العالَمِینَ. صَلّى الله عَلَیْکَ وَعَلى آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، یامَوْلایَ یاأَبا مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بْنَ عَلِیٍّ، أَنا مَولىً لَکَ وَلالِ بَیْتِکَ، وَهذا یَوْمُکَ وَهُوَ یَوْمُ الخَمِیسِ، وَأَنا ضَیْفُکَ فِیهِ وَمُسْتَجِیرٌ بِکَ فِیهِ، فَأَحْسِنْ ضِیافَتِی وَإِجارَتِی بِحَقِّ آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.

حدیث امام رضا (ع) دباره دست یافتن شیطان به نماز گزاران

امام رضا علیه‌السلام از حضرت رسول خدا(ص) روایت کرده که فرموده‌اند:

شیطان پیوسته از شخص باایمان که مواظب انجام نمازهاى خویش است بیم دارد، تا آن زمان که آن را ضایع گذارد و اهمّیت به اوقات آن ندهد، در چنین وقت است که او بر وى دست یافته است و او را در گناهان مى‏افکند.
 مرجع: عیون أخبار الرضا علیه السلام / ترجمه غفارى و مستفید، ج‏2، ص: 15

زیارت ائمه بقیع(ع)

زیارت ائمه بقیع(ع)

امام حسین علیه السلام در سوم ماه شعبان سال شصتم هجری به مکه وارد شده بودند و در بقیه آن ماه و ماه رمضان و شوال و ذی القعده در مکه حضور داشتند.

در این مدت جمعی از شیعیان حجاز و بصره نزد ایشان جمع شدند و چون ماه ذی الحجه رسید حضرت احرام به حج بستند.

روز هشتم ذى الحجة ، روز ترویه ، عمرو بن سعید بن العاص با جماعت بسیاری به بهانه حج به مکه آمدند اما در واقع از جانب یزید مأمور بودند آن حضرت را گرفته نزد یزید برند یا ایشان را به قتل برسانند.

پس امام به جهت حفظ جان خویش و حریم کعبه از یک سو و به انجام رساندن رسالت خود از سوى دیگر، با تبدیل حج خود به عمره به سوى کوفه حرکت کرده و ضمن خطبه اى بعد از حمد و سپاس الهى و درود بر رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
مرگ را بر انسان همچو گردنبند بر گردن دختران مقدر نموده اند؛ چقدر مشتاق دیدار اجداد خود، چون شوق یعقوب به دیدار یوسف هستم ! براى من شهادتگاهى را برگزیده اند؛ گویا گرگ هاى دشت نواویس و کربلا را مى بینم که بند بند پیکرم را جدا کرده و مشک ها و شکمبه هاى خالى خود را از آن انباشته مى کنند.
از تقدیر الهى گریزى نیست؛ خشنودى خدا، خرسندى ما خاندان پیامبر است ؛ بر بلاى او شکیباییم که خداوند پاداش صبر پیشگان را براى ما عطا مى کند.

آری. اینگونه است که 72 پروانه مى روند تا با آخرین توانهاى خود بر گرد شمع وجود حسین (ع) خاموش و بى اواز بسوزند و با این خاموشى ، ماندگارترین سرود سبز ماندن و سرخ رفتن را بر بلندترین گلدسته قبه ازادگى بسرایند.

فداکارترین سپاه تاریخ سازماندهى مى شود و مى رود تا خونین ترین و شگفت اورترین اسوه را در عرصه حقیقت به نمایش بگذارد، این سپاه مجهزترین سپاه تاریخ است چون ایمان پربارترین ره توشه این اعزامیان است .

این خدا باوران و امام شناسان ، تمام پل هاى وابستگى را اعم از مال ، خانواده ، آینده زندگى و موقعیت اجتماعى را خراب کرده و خود را براى گذشتن از پل صراط و براى رسیدن به آیندهاى پایدار و زندگى و موقعیت ماندگار مهیا کرده اند.

از کعبه رو به کر بلا میکند حسین
و آنجا دوباره کعبه بنا میکند حسین
گر ساخته است خانه اى از سنگ و گل خلیل
آنجا بناز خون خدا میکند حسین

 زیارت ائمه بقیع(ع)
التماس دعا

امام علی علیه السلام شجاع‌ترین صحابه

امام علی علیه السلام شجاع‌ترین صحابه

استادان علی جندی، و محمّد ابوالفضل ابراهیم، و محمّد یوسف محجوب در کتاب خود «سجع الحمام فی حکم الامام» می‌نویسند:

«او سیّد مجاهدین بود و در این امر منازعی نداشت. و در مقام او همین بس که در جنگ بدر - بزرگ‌ترین جنگی که در آن رسول خداصلی الله علیه وآله حضور داشت - هفتاد نفر از مشرکان کشته شدند، که نصف آن‌ها را علی‌علیه السلام و بقیه را مسلمانان و ملائکه کشتند. او کسی بود که در جنگ‌ها زحمات زیادی را متحمل شد. وی پیش‌تاز مبارزان در روز بدر بود. و از جمله کسانی بود که در جنگ احد و حنین ثابت قدم ماند. او فاتح و شجاع خیبر و قاتل عَمر بن عبدوَدّ سواره خندق و مرحب یهودی بود».(سجع الحمام فی حکم الامام، ص 18.)

عباس محمود عقّاد می‌نویسد، «مشهور است که علی با کسی تن به تن نشد مگر آن که او را به زمین زد. و با کسی مبارزه نکرد مگر آن که او را به قتل رسانید».(عبقریة الامام علی، ص 15.)

دکتر محمّد عبده یمانی در توصیف امام علی‌علیه السلام می‌نویسد: «او شجاع و پیش تازی بود که برای سلامتی و حفظ رسول خداصلی الله علیه وآله در روز هجرت، جانش را در طبق اخلاص گذاشت؛ آن هنگامی که به جای پیامبرصلی الله علیه وآله در بستر او خوابید...».(علّموا اولادکم محبة آل بیت)‌

امام علی‌علیه السلام داناترین صحابه‌

امام علی‌علیه السلام داناترین صحابه‌

امام علی‌علیه السلام داناترین اهل زمان خود بود و این مطلب را از جهاتی می‌توان به اثبات رساند:

الف - تصریح پیامبرصلی الله علیه وآله

پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: «أعلم امّتی من بعدی علی بن ابی طالب»؛(مناقب خوارزمی، ص 40.)
 «أعلم امّت بعد از من علی بن ابی طالب است»


ترمذی از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «انا دارالحکمة و علیّ بابها»؛(صحیح ترمذی، ج 5، ص 637.)
«من شهر حکمت و علی دروازه آن است.»


پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: «انا مدینة العلم و علیّ بابها، فمن اراد العلم فلیأت الباب»؛(المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 127.) «من شهر علمم و علی درب آن است، پس هر کس طالب علم من است باید از درب آن وارد شود.»


احمد بن حنبل از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل کرده که به فاطمه‌علیه السلام فرمود: «الا ترضین انّی زوجتک اقدم امّتی سلماً و اکثرهم علماً و اعظمهم حلماً»؛(مسند احمد، ج 5، ص 26 ؛ مجمع الزوائد، ج 5، ص 101.)
«آیا راضی نمی‌شوی که من تو را به کسی تزویج کنم که اولین مسلمان است و علمش از همه بیشتر و حلمش از همه عظیم‌تر است.»


ب - اعتراف صحابه به اعلمیّت امام علی‌علیه السلام
عایشه می‌گوید: «علی اعلم مردم به سنت است».(تاریخ ابن عساکر، ج 5، ص 62 ؛ اسدالغابة، ج 4، ص 22.)


ابن عباس می‌گوید: «عمر در خطبه‌ای که ایراد کرد، گفت: علی در قضاوت بی‌مانند است».(تاریخ ابن عساکر، ج 3، ص 36 ؛ مسند احمد، ج 5، ص 113 ؛ طبقات ابن سعد، ج2، ص102)


امام حسن‌علیه السلام بعد از شهادت پدرش امام علی‌علیه السلام فرمود: «همانا روز گذشته از میان شما شخصی رفت که سابقین و لاحقین به علم او نرسیدند».(مسند احمد، ج 1، ص 328 و...)


عباس محمود عقاد می‌نویسد: «امّا در قضاوت و فقه: مشهور آن است که حضرت علی‌علیه السلام در قضاوت و فقه و شریعت پیش تاز بود و بر دیگران سابق... هر گاه بر عمر بن خطاب مسئله دشواری پیش می‌آمد، می‌گفت: این قضیه‌ای است که خدا کند برای حلّ آن ابوالحسن به فریاد ما برسد».(عبقریة الامام علی، ص 195.)


ج - رجوع جمیع علوم به امام علی‌علیه السلام
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه می‌نویسد: «مبادی جمیع علوم به او باز می‌گردد. او کسی است که قواعد دین را مرتب و احکام شریعت را تبیین کرده است. او کسی است که مباحث علوم عقلی و نقلی را تقریر نموده است».(شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 17.)

امام علی (ع) محبوب‌ترین خلق به سوی خداوند

امام علی (ع) محبوب‌ترین خلق به سوی خداوند

ترمذی به سندش از انس بن مالک نقل کرده که فرمود: نزد رسول خداصلی الله علیه وآله پرنده‌ای بریان شده قرار داشت، پیامبرصلی الله علیه وآله عرض کرد: بار خدایا محبوب‌ترین خلقت را به سوی من بفرست تا با من از این پرنده میل نماید، در این هنگام علی آمد و با پیامبرصلی الله علیه وآله تناول نمود.

(صحیح ترمذی، ج 5، ص 595.)

استاد احمد حسن باقوری می‌نویسد: «اگر کسی از تو سؤال کند که به چه دلیل مردم علی را دوست می‌دارند؟ بر توست که در جواب او بگویی: بدان جهت است که خدا علی‌علیه السلام را دوست می‌دارد»

.(علی امام الأئمة، ص 107.)

امام علی (ع) برادر پیامبر(ص)

امام علی (ع) برادر پیامبر(ص)

حاکم نیشابوری از عبداللَّه بن عمر روایت کرده است: پیامبرصلی الله علیه وآله بین اصحاب خود عقد اخوّت بست: ابوبکر را برادر عمر، طلحه را برادر زبیر و عثمان را برادر عبداللَّه بن عوف قرار داد. علی‌علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا! بین اصحابت عقد اخوت بستی، پس برادر من کیست؟ پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: تو برادر منی در دنیا و آخرت

.(المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 14 و...)

استاد توفیق ابو علم - وکیل اول وزارت دادگستری مصر - می‌نویسد: «این عمل پیامبر دلالت بر برتری امام علی‌علیه السلام بر جمیع صحابه دارد، و نیز دلالت دارد بر این که غیر از علی‌علیه السلام کسی دیگر کفو و همتای رسول خداصلی الله علیه وآله نیست»

.(الامام علی بن ابی طالب، ص 43.)

استاد خالد محمّد خالد مصری می‌نویسد: «چه می‌گویید در حق شخصی که رسول خداصلی الله علیه وآله او را از بین اصحابش انتخاب نمود تا آن که در روز عقد اخوّت او را برادر خود برگزید. چه بسیار ابعاد و اعماق ایمان آن حضرت گسترده بود، که پیامبرصلی الله علیه وآله او را بر سایر صحابه مقدم داشته و به عنوان برادر برگزیده است».

(فی رحاب علی)

استاد عبدالکریم خطیب مصری می‌نویسد: «این اخوت و برادری را که پیامبرصلی الله علیه وآله تنها به علی‌علیه السلام مرحمت نمود بی جهت نبود، بلکه به امر خداوند و به جهت فضل او بوده است»

.(علی بن ابی طالب‌علیه السلام بقیة النبوة و خاتم الخلافة، ص 110.)

عدم حصر عید غدیر نسبت به تشیع

عدم حصر عید غدیر نسبت به تشیع


این عید، تنها به شیعه مربوط نیست، هر چند که شیعه، دلبستگی خاصّی نسبت به آن دارد. فرقه‌های دیگر مسلمین هم در عید گرفتن غدیر، با شیعه شریکند. و بزرگانی از غیر شیعه در فضیلت این روز و عید بودنش به خاطر تعیین امیر المؤمنین‌علیه السلام به مقام والای ولایت از سوی حضرت رسول‌صلی الله علیه وآله سخنانی ابراز کرده‌اند؛ چرا که این موسم، موسم شادمانی هواداران حضرت علی‌علیه السلام است؛ چه او را به عنوان جانشین بلا فصل پیامبرصلی الله علیه وآله بدانند، چه چهارمین خلیفه.
بیرونی در «الآثار الباقیة» روز غدیر خم را از روزهایی می‌داند که اهل اسلام آن را از اعیاد به حساب آورده‌اند.(الآثار الباقیة فی القرون الخالیة، ص 334.)

ابن طلحه شافعی می‌گوید: «روز غدیر خم، امیر المؤمنین‌علیه السلام آن را در شعر خود ذکر کرده و آن روز عید و موسم به حساب می‌آید، زیرا آن روز وقتی است که رسول خداصلی الله علیه وآله او را به این منزلت منصوب کرده و بر سایر خلائق برتری داده است».(مطالب السؤول، ص 53.)
و نیز می‌گوید: «هر معنایی که اثباتش ممکن است و لفظ مولی برای رسول خداصلی الله علیه وآله بر آن دلالت داشته باشد، حضرت‌صلی الله علیه وآله آن را برای علی‌علیه السلام قرار داده است، و این مرتبه‌ای است بلند، و منزلتی است عظیم، و درجه‌ای است عالی، و مکانتی است رفیع، که پیامبرصلی الله علیه وآله حضرت علی‌علیه السلام را به آن اختصاص داده است. و لذا آن روز، روز عید و موسم سرور برای اولیای الهی گشته است».(مطالب السؤول، ص 56.)

از کتب تاریخ، استفاده می‌شود که امّت اسلامی در شرق و غرب، در عید بودن آن متّفق‌اند و مصریان و مغربیان و عراقیان، به جایگاه آن اعتنا و اهتمام داشته‌اند. و روز غدیر نزد آنان به عنوان روزی مشخّص برای نماز، دعا، خطبه و مدیحه‌سرایی مشهور بوده است، و نامگذاری این روز به عید، مورد اتفاق بوده است.(وفیات الاعیان، ابن خلکان، ج 1، ص 60 و ج 2، ص 223.)

ابن خلّکان می‌گوید: «پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله هنگام بازگشت از مکّه در حجّة الوداع، وقتی به غدیر خم رسید، میان خود و علی‌علیه السلام عقد برادری بست و او را برای خود، همچون هارون برای حضرت موسی‌علیه السلام دانست و فرمود: «خدایا! کسانی که ولایت او را پذیرا شدند دوست بدار و کسانی که تحت سلطه ولایت او نرفته و با او دشمنی ورزیدند دشمن بدار، و یارانش را یاور باش و خوار کنندگانش را خوار کن». و شیعه را به این روز، دلبستگی خاصّی است.(وفیات الاعیان، ابن خلکان، ج 1، ص 60 و ج 2، ص 223.)

سخنِ ابن خلّکان را مسعودی تأیید کرده است، آن جا که می‌گوید: فرزندان حضرت علی‌علیه السلام و شیعیان او این روز را بزرگ می‌دارند.(التنبیه و الإشراف، مسعودی، ص 221.)

ثعالبی نیز پس از آن که شب غدیر را از شب‌های مشهور نزد امّت شمرده است می‌نویسد: «و این، شبی است که فردایش پیامبر خداصلی الله علیه وآله در غدیر خم، بر فراز جهاز شتران خطبه خواند و فرمود: «من کنت مولاه فعلیّ مولاه...»، و شیعیان، این شب را گرامی داشته، به احیاء و عبادت می‌پردازند».(ثمار القلوب، ثعالبی، ص 511.)