حدیث ثقلین
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله:إنّی قَد تَرَکْتُ فِیکُمُ الثّقلَیْنِ ، ما إنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهما لَن تَضِلّوا بَعْدی، وأحَدُهُما أکْبَرُ مِنَ الآخَرِ: کِتابُ اللّه ِ حَبْلٌ مَمْدودٌ مِنَ السَّماءِ إلَى الأرضِ، وعِتْرَتی أهلُ بَیْتی ، ألَا وإنَّهُما لَن یَفْتَرِقا حتّى یَرِدا علَیَّ الحَوضَ؛
من در میان شما دو شى ءگرانبها گذاشته ام که تا وقتى به آنها چنگ آویزید هرگز پس از من گمراه نمى شوید و یکى از آن دو بزرگتر از دیگرى است: کتاب خدا که ریسمانى است از آسمان به زمین کشیده و عترت و خاندان من. بدانید که این دو هرگز از هم جدا نمى شوند تا کنار حوض [کوثر] نزد من آیند.
( بحار الأنوار: 23 / 106 / 7)
حدیث حضرت محمد(ص)درمورد محبت اهل بیت
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله:ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقی اللهَ وَ هُوَ یُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.
به محبت و عشق به ما اهل بیت روی بیاورید زیرا کسی که خدا را با چنین خصلتی ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدایی که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هیچ کس از عمل خود بهر ه ای نخواهد برد.
(امالی مفید، ص 43)
آیا می دانید گناهان کبیره کدامند ؟
آیا می دانید گناهان کبیره کدامند ؟عبید بن زراره میگوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: گناهان کبیره کدام اند؟
آن حضرت فرمود: گناهان کبیره در نوشتار امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام هفت چیز است؛
کفر به خداوند، کشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال یتیم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت.
عبید میگوید: از امام پرسیدم: یک دِرهَم از مال یتیم خوردن، بزرگتر است یا ترک نماز؟
حضرت فرمود: ترک نماز.
عرض کردم: ولی شما ترک نماز را از گناهان کبیره به حساب نیاوردید.!!
حضرت فرمود: اولین چیزی که از گناهان کبیره برایت گفتم چه بود؟
عرض کردم: کفر به خداوند. حضرت فرمود: همانا تارک نماز کافر است
الکافی ج 2 ص278 / بحار الانوار، ج 84
حدیث امام صادق(ع) درمورد علمای شیعه
امام صادق علیه السّلام:عُلَماءُ شیعَتِنامُرابِطونَ فی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ وعَفاریتَهُ ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلى ضُعَفاءِ شیعَتِنا ، وعَن أن یَتَسَلَّطَ علَیهِم إبلیسُ وشیعَتُهُ؛
علماى شیعه ما ، نگهبانان مرزى هستند که در آن سویش و دیوهاى او قرار دارند و جلو یورش آنها به شیعیانِ ناتوان ما و تسلّط یافتن ابلیس و پیروان او بر آنان را مى گیرند.
(الإحتجاج : 1 / 13 / 7 منتخب میزان الحکمه : 402)
